خوشا پریدن!

خوشا به رها زیستن ، نه زیستن به رهایی!

خدایا انسان بودن و انسان زیستن –

چه دشوار است!

چه رنجی میکشد آن که انسان است و سرشار از احساس .

پرواز را به خاطر بسپار!

زیرا آنان که به پرواز پرستوها –

حسرت می خورند ، خود از زندگی سیرند.

پرواز را به خاطر بسپار! زیرا پرنده رفتنی است.

 

فروغ فزخزاد

 

 

 

 

نوشته شده در یکشنبه 89/9/28ساعت 11:46 عصر توسط پسر پاییزی نظرات ( ) | |