عشق سرخ من
به نام نامی دوست که هر چه داریم از اوست. بعد از یه دوری هشت ماهه اومدم که دوباره اینجا توی همین پارسی بلاگ مطلب بنویسم. البته با نادیده گرفتن اتفاقات گذشته. و چشم پوشی از بعضی چیزها در حال حاضر. امیدوارم که بیشتر از این از وب نویسی دل زده نشم. یا حق... امروز با شاخه گلی سرخ_ ودستانی لرزان به دیدارت می آیم. این اشک های من از سردلتنگی است! دلتنگی برای بوسه زدن بر دستهای مهربانت. مادر ای لطیف ترین گل بوستان هستی... تو شگفتی خلقتی. تو را دوست دارم و می ستایمت. و از خدای یگانه_ برایت برکت،رحمت و عزت می طلبم.
تو لبریز عظمتی.
دست بر دعا بر می دارم...
* نگران فردا نباش! خدای دیروز و امروزت فردا هم هست *
قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |