چمـدان امیـدمـ را مــے بندمــ


یادمــ باشـد خنـده ها و بوســہ هایمـ را جا نگـذارمـ


آری مسافــرمــ


تا دیار آغــوش  تـــــــــو چنـد فرسخــے بیــش نماندهــ

کمــے از دلتنگــے دور شده امـــ ...

بــے تابـــ نباش

کــہ این مقصـد هیچ گاه مبدا نخواهــد شـــد

مهمانــے کــہ میزبانــش نـگاه  تـو بــاشد

دیگـر رفتنــے نیستـــ ...

 

   * نگران فردا نباش! خدای دیروز و امروزت فردا هم هست *

 

نوشته شده در پنج شنبه 92/9/14ساعت 5:33 عصر توسط پسر پاییزی نظرات ( ) | |