عشق سرخ من
سلام و درود فراوان به دوستان همیشگی،چند روزی بود که حالم خیلی بد شده بود!!! حال و حوصله نداشتم. خدا را شکر الان بهترم. یه تشکر ویژه هم میکنم از اونهایی که توی این مدت خیلی به من لطف کردن و منو تنها نگذاشتن و با عث دلگرمی من شدند. برای همه شون آرزوی سلامتی و شادی میکنم.شاید برای شما هم پیش اومده که بعضی وقتها میخواید حرفی رو بزنید اما نمیدونید چه جوری و با کدوم کلمه و یا جمله بگید که منظور شما رو برسونه! توی اینجور وقتها یه شعر یا یه متن ادبی میتونه چاره ساز باشه.آپ جدید رو به همین منظور انتخاب کردم. چون چند وقتی هست که احساس میکنم بعضی ها با حرفهاشون به نوعی به افکار و عقاید من توهین میکنن!!!برای همه شون جواب دارم.اما،اما،اما مطمئنم یه روز اونا باید جواب پس بدن! جواب دل شکستن ها،جواب نامردی ها،جواب زود قضاوت کردن ها، جواب توهین ها... شرمنده همه تونم، ببخشید، دلم پر درده چی بگم... بقیه شو بیخیال میشم. از همان روزی که دست حضرت قابیل گشت آلوده به خون حضرت هابیل، از همان روزی که فرزندان آدم صدر - پیغام آوران باریتعالی، زهر تلخ دشمنی در خونشان جوشید!!! آدمیت مرده بود! گر چه آدم زنده بود. از همان روزی که یوسف را برادرها به چاه انداختند. از همان روزی که با شلاق خون دیوار چین را ساختند! آدمیت مرده بود!!! بعدها دنیا پر ز آدم شد و این آسیاب هی گشت و گشت، قرنها از مرگ آدم هم گذشت. ای دریغ آدمیت بر نگشت! قرن ما روزگار مرگ انسانیت است! صحبت از آزادگی،پاکی و مروت ابلهی است. صحبت از محبت، مهر و وفا حرفی نابجاست! من که از پژمردن یک شاخه گل، اشک در چشمان و بغضم در گلوست. مرگ او را از کجا باور کنم. سینه ی دنیا ز خوبی ها تهی است! صحبت از پژمردن یک برگ نیست! وای جنگل را بیابان میکنند، دست خون آلوده را در پیش چشم خلق پنهان می کنند! هیچ حیوانی به حیوانی نمیدارد روا، آنچه این نامردمان با جان انسان میکنند. صحبت از پژمردن یک برگ نیست! فرض کن مرگ قناری در قفس هم مرگ نیست. فرض کن یک شاخه گل هم در جهان هرگز نرست، فرض کن جنگل بیابان بود از روز نخست. در کویری سوت و کور، در میان مردمی با این مصیبتها صبور. صحبت از مرگ محبت، مرگ عشق گفتگو از مرگ انسانیت است!!! برگرفته از کتاب:سایه ظلمت - کارو 
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
نویسندگان وبلاگ :
نازنین (@)[3]
سحر (@)[4]
یا علی گفتیم و عشق آغاز شد. من این وبلاگ رو درست کردم تا بتونم حرفها و احساساتم رو بنویسم. اگر چه بسیاری از اونها غمگین و ناراحت کننده است! اینم به خاطر فصل پاییزه فصلی که من توی اون به این دنیا اومدم. ویرانه نه آن است که جمشید بنا کرد / ویرانه نه آن است که فرهاد فروریخت / ویرانه دل ماست که با هر نظردوست / صد بار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت.
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت
