کسي ديگر نمي کوبد در اين خانه متروکه ويران را
کسي ديگر نمي پرسد چرا تنهاي تنهايم!!!
ومن شمع مي سوزم وديگر هيچ چيز از من نمي ماند
ومن گريان ونالانم ومن تنهاي تنهايم !!!
درون کلبه ي خاموش خويش اما
کسي حال من غمگين نمي پرسد!!!
و من درياي پر اشکم که توفاني به دل دارم
درون سينه ي پرجوش خويش اما!!!
کسي حال من تنها نمي پرسد
ومن چون تک درخت زرد پاييزم !!!
که هر دم با نسيمي ميشود برگي جدا از او
وديگر هيچي از من نمي ماند!!!_____
