به غم پرورده بی عشق نصیبی

که در خون جگر بنشسته سوگند

به اشک عاشقی که از هجر یارش

فرو ریزد به رخ پیوسته سوگند

به دلداری که در هنگامه مرگ

بر آید ناله اش آهسته سوگند

به آن برگشته ایام نگو

که راهش ز هر سو بسته سوگند

مرا در بی کسی پیوسته کس باش

به وقت ناله ها فریاد رسم باش.

برگرفته از کتاب:بیا باهم بگرییم-- مهدی سهیلی